امروز دارم به این فکر می کنم همه ی این معیارهایی که آدما واسه خودشون درست کردن ؛همه قراردادیه . هر قراردادی هم قابل فسخه. اگر نخوایم همه ی قراردادهای موجود رو فسخ کنیم حداقل توانایی اینو داریم که تغییرشون بدیم.مگه نه؟؟
میدونی یاد اون یارویی افتادم که صبح از خواب بیدار می شه و می بینه دنیا خالی شده . انقده گشته و گشته و از جستجو خسته شده.بعد ازون رفته لب یه رودخونه خوابیده و وقتی چشم باز کرده دیده مرجان شاهین بالا سرش ایستاده و داره نگاهش می کنه . بعد می فهمن که جفتشون صبح از خواب بیدار شدن و دیدن دنیا خالی شده و انقده گشتن تا به هم رسیدن. بعد عاشق هم شدن چون بجز اون دو تا کسی نیست مجبورن عاشق هم بشن . آخر نتیجه می گیرن که خدا واسه این که اون دو تا رو به هم برسونه دنیا رو خالی کرده . همین !